วันนี้เล่าเรื่อง….จากการอ่านหนังสือธรรมะ ... ชื่อว่า "ลำเดียวกัน"...เป็นหนังสือที่ พระอาจารย์ Shaun Chiverton (ณอน ซิวเวอร์ตัน) ... หรือ พระอาจารย์ ชยสาโรภิกขุ เป็นผู้แต่งคะ ... พระอาจารย์เป็น ชาวอังกฤษ... ท่านได้อุปสมบทเป็นพระภิกษุ ที่วัดหนองป่าบง โดยมี พระอาจารย์ / หลวงพ่อ ชา สุภัทโท เป็นพระอุปัชฌาย์

ในหนังสือเล่มนี้ มีเนื้อเรื่องที่ดีดี 3 เรื่องค่ะ ได้แก่

- หนี้ศักดิ์สิทธิ์

- ความรักที่แท้ และ

- การเลี้ยงลูก ค่ะ ..... อ่านแล้วดีทั้ง 3 หัวข้อค่ะ

วันนี้นำเรื่อง... "การลี้ยงลูก" .... มาเล่าสู่กันฟังก่อน นะคะ ... เพราะ ช่วงนี้เป็นช่วงเปิดเทอมใหม่ๆ .... เนื้อเรื่องโดยย่อ ดังนี้ค่ะ พ่อ – แม่ ต้องเป็นพระพรหมของลูก ... ต้องเป็นเพื่อนของลูก ... ต้องเป็นกัลยาณมิตรของลูก คือต้องปลูกฝัง สร้างศรัทธา มีศีล จาคะ และสร้างปัญญาในจิตใจให้ลูก สร้างปัญญาในการเลี้ยงลูก ... ไม่ให้การเลี้ยงลูก "เหมือนการลงทุน" ทำเช่นนั้นเป็นบาป เพราะความรู้สึกต่อลูกไม่บริสุทธิ์ ... จะมีกิเลส .... เป็นความอยากได้แอบแฝงอยู่ในความรัก ... ไม่เป็นความรักที่ประกอบด้วยธรรม ที่เรียกว่า "เมตตา" … พ่อ – แม่ ต้องมีความความหวังดีต่อลูกแต่ต้อง..... งดเว้นจากความหวังดีจากลูก ... คือ "หวังดีต่อลูกแต่อย่าหวังดีจากลูก" .... เพราะ พ่อ – แม่เลี้ยงลูกเพราะเป็นหน้าที่ ... ที่จะต้องเลี้ยงและเลี้ยงให้ดีที่สุด เพราะการเลี้ยงลูกคือ การปฏิบัติธรรม คือ การเลี้ยงลูกต้องอยู่ในขอบเขตแห่งศีลธรรมและไม่ช่วยลูกจนเกินไป ... จนลูกไม่มีความคิดสร้างสรรค์ ... ไม่มีความคิดที่จะช่วยตัวเองอาศัยแต่พ่อ – แม่

การใช้ "ขันติ" ซึ่งเป็น... เครื่องหมายเผ่ากิเลส ... ต้องสร้างโอกาสให้ลูก ที่มีโอกาสที่จะได้สร้างเครื่องเผ่ากิเลส และเลี้ยงลูกให้รู้จักพอและให้มีปัญญา ... ให้ปัญญากำกับ ... ปัญญามีอยู่แล้วโดยธรรมชาติ ... สติ ปัญญาเป็นที่พึ่งที่แท้จริงของลูก ... เป็นสิ่งที่ลูกต้องสร้างขึ้นมาเอง... ให้ลูกเขาเห็นเอง ให้ลูกสัมผัสเอง การช่วยลูกด้วยจิตบริสุทธิ์ .... สอนให้เขาเป็นคนมีความกตัญญูกตเวที ... รู้จักบุญคุณของผู้อุปการคุณ แต่ไม่บังคับลูกให้เขาเป็นไปตามที่เราต้องการ แต่ควรแนะนำหลักที่ดี เท่าที่เราจะสามารถแนะนำเขาตามที่สติปัญญาจะอำนวย เรื่องผลที่จะออกมาไม่ควรบังคับเอา .... เหมือนปลูกต้นไม้...หน้าที่มีคือ การขุดดิน การปลูก การพรวนดิน การลดน้ำ ... แต่ผลไม้ที่จะออกมานั้นเป็นเรื่องของธรรมชาติ ... เรื่องลูกเป็นธรรมชาติ

การเลี้ยงลูกให้ความรักอย่างเดียวไม่พอ... แต่ต้องมีปัญญาประกอบด้วย ค่อยพิจารณาว่าเราควรจะพูดอย่างไร ควรจะทำอย่างไร ไม่ใช้ให้ลูกทำแต่ในสิ่งที่เราอยากให้เขาทำหรือทำตามใจเรา

การเลี้ยงลูกต้องให้ "เครื่องมือ" แก่เขา ... เครื่องมือในการสร้างชีวิตของเขาเอง ... โดยที่ตัวเรา "เป็นตัวอย่างที่ดี" ค่ะ

สรุปได้ว่า .... การเลี้ยงลูก....เป็นเรื่องธรรมชาติ คือ การมีธรรมะ ... และการเลี้ยงลูกนั้น ... พ่อ - แม่.... "หวังดีต่อลูก ...แต่...อย่าหวังดีจากลูก" ค่ะ ... การเลี้ยงลูกเปรียบเหมือน...การปลูกต้นไม้...เราทำหน้าที่ในการปลูกต้นไม้...ส่วนผลไม้ที่ออกมาเป็นอย่างไร "เป็นเรื่องธรรมชาติ" ค่ะ .... จบตอนที่1 แค่นี้ก่อนนะคะ

ขอบคุณค่ะ

Dr.Ple

25 พ.ย. 2558

คัดลอกจากบทความของ Dr.Ple บันทึกใน gotoknow