ลูกสาวเขาทำมูลนิธิพูนพลัง ช่วยเหลือนักเรียนที่ขาดแคลน  และส่วนหนึ่งเป็นนิสิตนักศึกษา (ไม่กี่คน)  และเมื่อเร็วๆ นี้ มีกรณี นิสิตมุสลิมที่รับทุนจากจังหวัดชายแดนใต้คนหนึ่งคิดยุติการศึกษา  จากปัญหาหลายด้าน และส่วนหนึ่งเป็นเพราะทนรับภาระการเงินจากแรงบีบคั้นทางสังคมในหมู่เพื่อนนิสิตไม่ไหว

นิสิต (ปี ๒) คนนี้บอกว่า วงการนักกิจกรรมของนิสิตเขาเรียกร้อง กดดัน ให้นิสิตทุกคน ต้องร่วมมือทำกิจกรรมด้วยกัน  เน้นความร่วมมือ โดยที่ต้องมีค่าใช้จ่ายมาก เช่นค่าเสื้อสารพัดตรากิจกรรม  และค่าใช้จ่ายอย่างอื่นๆ  เขาบอกว่าเป็นเงินประมาณเดือนละ ๒,๒๐๐ บาท  โดยที่นิสิตได้รับทุนจากมูลนิธิปีละ ๕๐,๐๐๐ บาท  นิสิตคนนี้ได้พยายามประหยัดโดยกินอาหารเพียงวันละ ๒ มื้อ   แต่ก็ไม่เพียงพอ

ลูกสาวเขารู้จักเด็กดี และรู้ว่าเด็กไม่โกหก  ผมจึงขอสื่อสารมายังผู้ใหญ่ทั้งหลาย โดยเฉพาะครูอาจารย์ ให้ช่วยกันปรามนิสิตนักศึกษารุ่นพี่ เรื่องการกำหนดกิจกรรมที่ต้องใช้จ่ายเงิน ให้นึกถึงคนที่ยากลำบากขาดแคลนบ้าง

ผมยกเอาจดหมายจากนิสิตนักศึกษาที่ได้รับทุนจากมูลนิธิพูนพลัง ที่เล่าเรื่องค่าใช้จ่ายมาให้อ่านกัน  โดยผมเอาชื่อมหาวิทยาลัย และชื่อผู้เขียนจดหมายออก  ต้องอ่านจดหมายที่เด็กเขียนเล่าเองนะครับ จึงจะเห็นชัด

๑. ปี ๒๕๔๙ ผู้เขียนคนเดียวกับหมายเลข 3

๒. จดหมายถามจากมูลนิธิ

๓.  ปี ๒๕๕๐ มหาวิทยาลัยต่างจังหวัด

๔. ปี ๒๕๕๐ มหาวิทยาลัยในกรุงเทพ

๕. ปี ๒๕๕๔ มหาวิทยาลัยต่างจังหวัด

๖. ปี ๒๕๕๖ มหาวิทยาลัยต่างจังหวัด

ย้ำว่า ผมเขียนบันทึกนี้เพื่อชักชวนกันลดพฤติกรรมความฟุ้งเฟ้อฟุ่มเฟือยของนิสิตนักศึกษา  และขอความเห็นใจนิสิตนักศึกษาที่ยากจน

ที่จริงไม่เฉพาะนิสิตนักศึกษาหรอก ที่ควรลดความฟุ่มเฟือย  ตัวเราเองทุกคนก็ควรทำตัวเป็นตัวอย่าง  ผมมีความเชื่อส่วนตัวว่า คนที่รู้จักกำกับตัวเองให้มีความสันโดษ พอเพียง ตามฐานะของตน เป็นคนที่มีคุณภาพชีวิตที่ดี

และทำให้ผมได้ตระหนักว่า  มูลนิธิพูนพลังไม่ได้ให้แค่เงินช่วยเหลือนักเรียนนักศึกษาเท่านั้น  แต่ได้ให้ความรักความเมตตาเห็นอกเห็นใจด้วย

วิจารณ์ พานิช

๑ ก.ค. ๕๖

คัดลอกจาก http://www.gotoknow.org/posts/545089