๑๓ กรกฎาคม พ.ศ. ๒๔๓๖
ครบรอบวิกฤติร.ศ. ๑๑๒ อภิมหาสงครามที่กรุงรัตนโกสินทร์เกือบเสียเอกราชให้แก่ฝรั่งเศส
กรุงสยามภายใต้รัชกาลอันยาวนาน ของ พระบาทสมเด็จพระจุลจอมเกล้าเจ้าอยู่หัว พระปิยมหาราช เผชิญกับลัทธิล่าอาณานิคมที่ประเทศตะวันตกต่างแสวงหาเมืองขึ้นไปทั่วโลก ประเทศต่างๆในย่านสุวรรณภูมิต่างตกเป็นอาณานิคมจนหมดสิ้น ล้นเกล้าฯรัชกาลที่ ๕ จึงดำเนินพระราโชบาย พัฒนาประเทศให้ทันสมัยและปรับปรุงกองทัพขนานใหญ่ มีการสร้างป้อมยุทธนาวี หลายป้อม อาทิ ป้อมพระจุลจอมเกล้า ป้อมผีเสือสมุทร เวลานั้นสยามก็มีเรื่องพิพาทกับฝรั่งเศส เรื่องต้องการจะนำเรือรบเข้ามาในแม่น้ำเจ้าพระยา ซึ่งไทยหวั่นเกรงว่าจะเป็นภัยคุกคามความมั่นคงของชาติจึงปฎิเสธไป
และแล้ว ในเวลา ๑๗ นาฬิกา ของวันที่ ๑๓ กรกฎาคม ...ศกนั้นเรือรบชองฝรั่งเศสสองลำ ก็ลุกล้ำเข้ามาในน่านน้ำเจ้าพระยาของสยาม
แม้มีการยิงเตือนตามธรรมเนียมจากฝ่ายไมยก็มิอาจหยุดยั้งฝรั่งเศสผู้กระหายเลือดได้ แถมยังชักธงรบขึ้นสู่เสากาฟแสดงว่าพร้อมรบเต็มที่ ปืนรบทั้ง ๗ กระบอกจากป้อมพระจุลจอมเกล้า คำรามทั่วท้องน้ำเจ้าพระยา เรือรบทั้ง ๙ ลำของสยามซึึ่งมีขนาดเล็ก นำโดยเรือมกุฎราชกุมารระวางขับน้ำ ๖๐๙ ตัน พร้อมป้อมปืน ๒ กระบอกที่ลอลลำอยู่จึงเข้าสัประยุทธ์กับ กองทัพเรือฝรั่งเศส ในการยุทธครั้งนี้ทหารไทยพลีชีพไป ๘ นาย สามารถถล่มเรือนำร่องของฝรั่งเศสท้องทะลุ ทหารฝรั่งเศสตายไป ๓ คน เรือปืนของฝรั่งเศส สามารถมาจอดทอดสมอที่หน้าสถานฑูตฝรั่งศส หันปากกระบอกปืนทั้งหมดไปที่พระบรมมหาราชวัง พร้อมยื่นข้อเสนอ ๖ ข้อ โดยไทยยินบอมเสียดินแดนฝั่งซ้ายแม่น้ำโขง พร้อมกับถูกปรับเป็นเงินค่าปฎิกรรมสงครามอีก ๒ ล้านฟรังซ์ พร้อมยึด เมืองจันทบุรีเป็นประกัน 
วิกฤติร.ศ. ๑๑๒ ครั้งนี้ ทำให้เงินใในท้องพระคลังหมดเกลี้ยง ต้องเบิกเงินถุงแดง ซึ่งเป็นเงินล้นเกล้าฯรัชกาลที่ ๓ ทรงเก็บสะสมไว้พระราชทานให้แก่แผ่นดินเพื่อเวลามีวิกฤติเกิดขึ้นออกมาใช้ เหตุการณ์คราวนี้ทำให้พระปิยมหาราช ทรงโทมนัสเป็นที่ยิ่ง จนทรงพระประชวรจนถึงขั้นไม่ปรารถนาจะทรงดำรงพระชนม์ชีพอยู่ต่อไป จน สมเด็จฯกรมพระยาดำรงราชานุภาพ เสนาบดีกระทรวงมหาดไทยทรงถวายข้อคิด ทำให้ทรงมีกำลังพระทัยกลับมาและ เริ่มพลิกแผ่นดินสยามพัฒนาประเทศครั้งใหญ่ โดยไม่เพิ่งกำลังและปัญญาของต่างชาติอีกต่อไป...