เวลานี้ วงการศึกษาไทยกระแสหลักไม่ได้เปิดโอกาสให้ครูได้ใช้ชีวิตให้เกิดคุณค่าต่อศิษย์อย่างเต็มที่ เพราะยังใช้ครูถ่ายทอดความรู้แก่ศิษย์ คือยังเน้นสอน เน้นสอนแบบถ่ายทอดความรู้ ซึ่งเป็นงานที่ง่ายแต่มีคุณค่าน้อยต่อศิษย์
งานของครูที่ทรงคุณค่าต่อศิษย์ คืองานเอื้ออำนวย (facilitate) ให้ศิษย์เรียนรู้แบบ“รู้จริง” (mastery learning) ไม่ใช่เรียนรู้แบบผิวเผินครึ่งๆกลางๆ หรือเรียนรู้ผิดๆอย่างที่เห็นดาษดื่นในปัจจุบันทั่วโลก
การเรียนรู้แบบ“รู้จริง”เกิดขึ้นจากการลงมือทำหรือปฏิบัติด้วยตนเอง (learning by doing) ไม่ใช่จากการรับถ่ายทอดความรู้สำเร็จรูปจากครูหรือจากตำรา
บทบาทของครูที่ทรงคุณค่าต่อศิษย์ จึงไม่ใช่บทบาท “ผู้สอน” แต่เป็นบทบาทโค้ชหรือครูฝึก
ความรู้หลักการสำคัญ ๗ ประการสำหรับครูฝึกอ่านได้ที่นี่
วิจารณ์ พานิช
๒๑ มี.ค. ๕๖
คัดลอกจาก http://www.gotoknow.org/posts/532595