ชีวิตที่พอเพียง 3217. ฮีโร่แห่งความดีงาม
นสพ. The New York
TimesInternational Edition ฉบับวันที่ ๒๓
พฤษภาคม ๒๕๖๑ ในคอลัมน์ Opinion มีบทความชื่อWhatmoral heroes are made of (1) เขียนโดย David Brooks น่าอ่านมาก สรุปตอนท้ายว่า คนที่ตั้งหน้าทำเพื่อผู้อื่นนั้น ทำด้วยความเชื่อหรือการเห็นคุณค่าที่ยิ่งใหญ่ของสิ่งนั้น และทำด้วยกระบวนทัศน์ว่า ตนเป็นส่วนหนึ่งของขบวนการที่ยิ่งใหญ่นั้น ตนไม่ใช่ตัวขบวนการนั้น คือทำอย่างไร้ตัวตนนั่นเอง
แต่ผมก็ไม่วายเถียง David Brooks ว่าเขาทำให้เรื่องบุคคลตัวอย่างแห่งความดีงามสูงส่งเกินไปหรือเปล่า ผมคิดว่ามนุษย์ทุกคนสามารถบรรลุความเป็น “มนุษย์ระดับ ๖” ตามแนวทางของ moral development of Lawrence Kohlberg ได้ โดยที่เป็นหน้าที่ของพ่อแม่ ครู โรงเรียน และสังคม ที่จะต้องสร้างบรรยากาศและสภาพแวดล้อมในสังคมให้เอื้อต่อการที่เด็กและเยาวชนจะพัฒนาตนเองในด้านความดีงาม
การศึกษา และการเลี้ยงดูเด็ก
ต้องรดน้ำใส่ปุ๋ยเพื่อให้ความดีงามในตัวเด็กเจริญงอกงาม และบั่นทอนไม่ให้หน่ออ่อนของความชั่วร้ายขยายตัว และการเรียนรู้นี้ต้องดำเนินไปตลอดชีวิต แม้แต่คนแก่อย่างผมก็ต้องหมั่นเตือนสติตนเองและเรียนรู้
นิตยสาร Nikkei Asian Review ฉบับวันที่๑๔
- ๒๐ พฤษภาคม ๒๕๖๑ ลงเรื่อง Facebook’suphill battle against fake news in Asia (2) และข่าวการจับพระที่มีสมณศักดิ์สูงเรื่องฉ้อโกงเงิน(3) บอกเราว่า เป็นธรรมดาโลกที่ในระบบนิเวศมีขั้วตรงกันข้ามอยู่ด้วยกัน ชั่วกับดีอยู่ปนๆ กัน ในสังคมยุคปัจจุบันที่สิ่งต่างๆ
มัน VUCAคนเราต้องรู้จักแยกแยะ และอยู่ในโลกแบบลิ้นเสืออยู่ในปากเสือโดยไม่โดนเขี้ยวเสืองับ
Facebook เป็นเทคโนโลยีที่ช่วยการสื่อสารที่เรียกว่าการสื่อสารสังคม ซึ่งก็เหมือนเทคโนโลยีหรือเครื่องมือทั่วไป
ที่มีทั้งผลดีและผลเสีย ขึ้นกับการนำไปใช้ คนที่ทำกิจการใหญ่โต
มีผลกระทบต่อสังคมสูงต้องรับผิดชอบต่อสังคม โดยการจัดการต้องไม่แค่ทำเพื่อกำไรเท่านั้นต้องทำเพื่อความถูกต้องดีงานของสังคมด้วย โดยหาทางปิดกั้นการใช้งานเพื่อความชั่วร้าย
พระ เป็นสมมติสงฆ์ อาจมีจำนวนหนึ่งที่ฝึกฝนจนลดละกิเลสลงไปได้มาก และบางรูปอาจเป็นอริยะสงฆ์ แต่ส่วนใหญ่เป็นสมมติสงฆ์คือยังมีกิเลสอยู่ วงการสงฆ์บางส่วนอาจดำเนินกิจการแบบเพิ่มพูนกิเลสแก่พระ(และอุบาสกอุบาสิกา)
ด้วยซ้ำ การได้รับสมณศักดิ์ไม่สัมพันธ์กับการลดกิเลส ดังกรณีหลวงพ่ออดีตเจ้าอาวาสวัดธรรมกายและสมเด็จอดีตตัวเก็งพระสังฆราช ในสายตาของผมเป็นเหยื่อของความชั่วร้าย
มองลบเป็นบวก ความชั่วร้ายสอนให้เราเข้าใจคุณค่าของความดีงาม ความร้อนรุ่มอึดอัดขัดข้องสอนให้เรารู้จักคุณค่าของความสงบเย็น
วิจารณ์ พานิช
๒๕ พ.ค. ๖๑ เพิ่มเติม ๒๖
พฤษภาคม ๒๕๖๑ในห้องรับรองการบินไทย สนามบินสุวรรณภูมิ