เกิดแล้วเติบใหญ่ไปจนแก่
ผันแปรเปลี่ยนไปไม่หยุดหย่อน
สุขเสพเจ็บร้าวผ่านหนาวร้อน
เกิดก่อนตายก่อนไปตามกัน
หลักธรรมคำกลอนพระสอนสั่ง
ชีวิตมีหวังเพื่อสร้างสรรค์
ทำบุญกุศลผลอนันต์
คุณค่าสำคัญเป็นมั่นคง
เข้าใจความจริงสิ่งไม่เที่ยง
หลีกเลี่ยงอย่าให้ดวงใจหลง
ชีวิตนิดน้อยค่อยค่อยลง
เดินตรงปลงจิตอนิจจัง
เหมือนการก้าวย่างบนทางผ่าน
วันหวานวารวัยในความหวัง
เคยมีเคยได้แล้วพ่ายพัง
สุขทุกข์หลายครั้งในวังวน
ให้ทานภาวนารักษาศีล
ป่ายปีนทำไปหลายหลายหน
มีทุกข์อย่าท้อขอให้ทน
ทำจนซึ่งใจอยู่ในบุญ
ไว้เป็นเสบียงเลี้ยงดวงจิต
ชีวิตมีธรรมคอยนำหนุน
จะอยู่หรือไปได้เป็นทุน
เจือจุนคนทำคอยนำทาง