ฟื้นฟูคุณธรรม
บทบรรณาธิการไทยรัฐ เรื่อง ถึงยุคที่จะต้อง “รับผิด” กล่าวถึงการดำเนินการเรียกค่าเสียหายจาก นักการเมือง ในโครงการรับจำนำข้าว และในคดีทุจริตขายข้าวแบบจีทูจี จำนวนเงินมโหฬาร อ่านได้ ที่นี่
ผมเห็นด้วยอย่างยิ่งกับการเรียกค่าเสียหายครั้งนี้ แต่ขอเสนอความเห็นว่า การได้เงินเข้ารัฐไม่สำคัญเท่ากับการ วางบรรทัดฐาน ความรับผิดรับชอบ (accountability) ของนักการเมือง และผู้ปฏิบัติงานภาครัฐ หรือเกี่ยวข้องกับ งานสาธารณะ
ที่จริงคนเราควรมีความเมตตาต่อกัน เมตตาธรรมค้ำจุนโลก แต่เรื่องรับจำนำข้าวทุกเมล็ดนี้ คนที่มีสามัญสำนึก และมีความห่วงใยบ้านเมืองช่วยกันค้านเสียงขรม รวมทั้งมีผู้รู้ออกมาให้ตัวเลขความเสียหายที่จะเกิดขึ้นด้วย มีคนบอกผมเป็นส่วนตัวในตอนนั้นว่า นอกจากเป็นวิธีการประชานิยม เพื่อหาเสียงจากชาวนาแล้ว ยังเป็นช่องทางทุจริตคอร์รัปชั่นด้วย ซึ่งต่อมาก็มีข่าวฉาวโฉ่เรื่องการขายข้าวจีทูจี สื่อมวลชนล้อว่า จีทูเจ๊ ยังจำกันได้ไหม ผมสงสัยว่า สอบสวนแล้วทำไมเจ๊ล่องหน ไม่ต้องออกมารับผิดรับชอบเงินส่วนที่ตนรับไป
ทั้งหมดนั้น ผมมองว่าผลดีต่อบ้านเมืองคือ การฟื้นฟูคุณธรรมในสังคม หัวใจไม่ใช่เรื่องของการจับผิด หรือลงโทษคน แต่เป็นการจรรโลงคุณธรรมจริยธรรม
วิจารณ์ พานิช
๒๖ ต.ค. ๒๕๕๙
ห้อง ๗๒๕, Kingsbury Hotel, Colombo, Sri Lanka
บันทึกนี้เขียนที่ GotoKnow โดย Prof. Vicharn Panich
คัดลอกจาก: https://www.gotoknow.org/posts/617447