Thaiihdc.org

เนื่องจากขณะนี้มีโรงแรม SMEs หลายแห่งด้วยกันที่ประสบปัญหาเรื่องการบริหารจัดการธุรกิจ ผมในฐานะที่เคยบริหารโรงแรมมาหลายแห่ง เข้าใจปัญหาต่างๆของโรงแรม SMEs เป็นอย่างดี มีความต้องการให้ความช่วยเหลือผู้ประกอบการและผู้บริหาร แต่เนื่องจากผมต้องการคุณภาพ จึงสามารถรับเป็นที่ปรึกษาและเป็นโค้ชส่วนตัวให้ได้แค่ 3 รายต่อปี สำหรับปี 2555 ผมได้รับเป็นโค้ชส่วนตัวให้กับผู้บริหารโรงแรมท่านหนึ่งไปแล้ว จึงสามารถรับเป็นที่ปรึกษาและเป็นโค้ชได้อีกแค่ 2 ราย ในปี 2555 นี้ ผู้ใดสนใจติดต่อผมได้โดยตรงที่เบอร์ 089-1381950 หรือ e-mail : อีเมลนี้จะถูกป้องกันจากสแปมบอท แต่คุณต้องเปิดการใช้งานจาวาสคริปก่อน

บทสัมภาษณ์ ดร.สุเมธ ตันติเวชกุล

ตลอดระยะเวลากว่า ๖๕ ปี ที่ผ่านมา ทรงคิดค้นวิธีการแก้ไขปัญหาเฉพาะหน้า แน่นอนที่สุดประชาชนป้อนความต้องการเข้ามา เราสนอง แต่ในขณะที่เราสนองการแก้ไขปัญหาเรื่องดิน น้ำ ลม ไฟ อาชีพ และปัญหาสารพัดที่แอบแฝงอยู่ ไม่ใช่โครงการที่รักษาหายหรือให้แล้วก็จบ พระองค์ทรงเป็นองค์ความรู้ ให้แต่ละแห่งที่ไปช่วย เกิดบทเรียนขึ้นมา ให้มีการถ่ายทอดต่อเนื่องกัน ด้วยเหตุนี้ แหล่งความรู้มีอยู่มากมายตามโครงการต่างๆซึ่งน่าเสียดายที่ทุกคนมองข้ามไป

ก่อนที่พระองค์จะพระราชทานแนวพระราชดำริในการพัฒนา จะทรงทำการทดลองก่อน ทรงรวบรวมองค์ความรู้เป็นระบบ แล้วจึงทรงนำมาถ่ายทอด ทรงมีรับสั่งเสมอว่า การที่เราจะแนะหรือไปสอนเขาต้องระวังให้มาก เพราะหากพลาดไปแล้ว เราไม่ได้แย่นะ แต่เขาจะแย่ เช่น เราไปแนะนำให้เขาปลูกอะไรสักอย่าง ถ้าได้ผลก็ดีไป แต่ถ้าไม่ได้ผล เขาแย่ เพราะฉะนั้น เราต้องระวังให้มาก และที่แย่กว่านั้นคือ ต้นไม้ที่เราแนะให้เขาปลูก กว่าจะรู้ว่าสำเร็จหรือไม่ ใช้เวลา ๔-๕ ปี เพราะฉะนั้น เรื่องเกษตร ดิน น้ำ ลม ไฟ ต้องระวังอย่างมาก เพราะเมื่อพลาดแล้วฟื้นกลับคืนยาก ไม่เหมือนเรื่องอุตสาหกรรมหรือเรื่องอื่นๆ ที่สามารถไปกู้เงินมาดำเนินการต่อได้ เรื่องธรรมชาติฟื้นกลับมายากที่สุด

หากย้อนกลับไปดูประชาชนที่เราช่วยอยู่ ที่เขาพัฒนาตัวเองสำเร็จ และประชาชนได้มาเรียนรู้จากสิ่งที่เกิดขึ้น หรือที่ศูนย์ศึกษาการพัฒนาฯ ได้ช่วยเหลือประชาชนเป็นร้อยเป็นพันเป็นหมื่นสรุปรวมไว้ เราทำงานอย่างจริงจัง มีการบริหารจัดการ มีการทดลองหรือห้องทดลอง เริ่มจากในวังเป็นห้องทดลองส่วนพระองค์ และมีเป้าหมายสำคัญคือถ่ายทอดความรู้ ซึ่งก่อนเกษียรอายุราชการ ผมได้รวบรวมทฤษฎีและแนวความคิดของพระบาทสมเด็จพระเจ้าอยู่หัวในเชิงวิทยาศาสตร์ไว้ค่อนข้างสมบูรณ์ จัดทำเป็นหนังสือทั้งภาคภาษาไทยและภาษาอังกฤษ ซึ่งผมภูมิใจที่สุด เพราะยังสามารถใช้ได้จนถึงทุกวันนี้ เช่น หากพบปัญหาดินอย่างนี้มีคำตอบ มีวิธีการซึ่งล้วนพิสูจน์แล้ว ถ่ายทอดไว้หมดว่า ล้มเหลวหรือสำเร็จอย่างไร

การดำเนินงานต่างๆ เหล่านี้จะว่าไปแล้ว เริ่มจากหน่วยงานเล็กๆที่สภาพัฒน์ผู้มีหน้าที่พัฒนาประเทศนั่นเองซึ่งได้ทำมาก่อนแต่ไม่ได้นำไปพัฒนาต่อยอด ทำตั้งแต่สมัยผมรับผิดชอบเป็นผู้อำนวยการศูนย์ประสานการพัฒนาชนบทแห่งชาติ โดยมีการนำปราชญ์ชาวบ้านมาให้ความรู้ รวมถึงจัดทำข้อมูลและตัวชี้วัดความยากจนต่างๆ รวบรวมเป็นข้อมูลพื้นฐาน แล้วผมก็นำงานจากสภาพัฒน์มาต่อยอดที่สำนักงาน กปร.

บทสัมภาษณ์ ดร.สุเมธ ตันติเวชกุล

ทุกอย่างก้าวต้องระวังอย่างที่สุด พระองค์ทรงกำชับเสมอว่า อย่าลัดขั้นตอนเป็นพระราชดำริของพระองค์คือ การพัฒนาต้องเริ่มจากจุดเล็กๆก่อน ต้องพิถีพิถัน และก้าวไปที่ละก้าว รวมทั้งยังเป็นนักพัฒนาที่มีความเป็นศิลปิน ทำแล้วต้องสวยงามด้วย เช่น ศูนย์ศึกษาการพัฒนาฯทุกศูนย์จะสวยงามและสอดคล้องกับธรรมชาติ ความคิดต้องสวยงามแล้วย้อนกลับมาพฤติกรรมต้องสวยงามด้วย เพราะฉะนั้น ย้อนมาตอนต้นเรื่องที่พระองค์ทรงสอนให้รู้จัก ดิน น้ำ ลม ไฟ  ทรงสอนให้รู้จักคน ให้รู้จักเป็นคนที่รู้จักการให้ พระองค์ตรัสมาตลอดคือ ไม่นึกถึงตัวเราเป็นเบื้องต้น ให้นึกถึงคนอื่น คือให้เสียสละ

ในช่วงปี ๒๕๓๑ ขณะอยู่ที่จังหวัดสกลนคร มีเหตุการณ์หนึ่งคือ มีงานชิ้นหนึ่งล่าช้ามาก จนไม่ทันการณ์และส่งผลกระทบทำให้ผู้คนลำบาก และหลายครั้งเวลาเราไปทำงานแล้วต้องแข่งกับเวลา แข่งกับฤดูกาลของธรรมชาติ ไม่เช่นนั้นต้องรออีก ๔-๕ เดือน ประชาชนจะพลาดโอกาส ต้องรอวงจรอีกรอบ ต้องรอเริ่มต้นใหม่อีก เราจึงต้องรู้ช่วงจังหวะ ธรรมชาติ และธรรมะ ผมจึงมีธรรมอยู่ ๒ ข้อ คนธรรมดา และธรรมชาติ

เมื่อเกิดเหตุการณืเช่นนี้แล้ว พระองค์ตรัสถามผม "ทำแบบโง" เป็นหรือเปล่า ทรงมีพระอารมณ์ขัน ทรงให้ความรู้และทดสอบเชาว์แบบฉับพลัน โง คือทำแบบองค์กรเอกชน หรือ NGO นั่นเอง

ถ้าเช่นนั้นต้องสร้างเครื่องมือใหม่ เพื่อให้การพัฒนาครบวงจร จึงทรงให้จัดตั้งมูลนิธิขึ้นมาพร้อมพระราชทานชื่อ "มูลนิธิขัยพัฒนา" ซึ่งทรงรับสั่งว่า พระองค์จะทรงเป็นองค์นายกกิตติมศักดิ์ สมเด็จพระเทพรัตนราชสุดาฯสยามบรมราชกุมารี ทรงเป็นองค์ประธานกรรมการมูลนิธิฯและโปรดเกล้าฯให้ผมเป็นกรรมการและเลขาธิการ

พระองค์ทรงมีรับสั่งว่า การแก้ปัญหาของประชาชนและประเทศชาติไม่ใช่เรื่องง่าย เป็นงานยาก การเข้าไปดำเนินการแก้ไขปัญหา เหมือนกับการเข้าสงคราม แต่เป็นการทำสงครามที่ไม่ใช้อาวุธ เป็นการต่อสู้กับปัญหาเพื่อนำไปสู่ขัยชนะ โดยใช้กระบวนการพัฒนานำไปสู่ความสำเร็จ จึงเป็นที่มาของชื่อ "มูลนิธิชัยพัฒนา" ดังนั้น ในทัศนะของพระองค์ กระบวนการพัฒนาทั้งเรื่องสังคม การเมือง หรืออะไรก็ตาม ต้องพัฒนาคนด้วย

เมื่อ 2 วันก่อน ได้รับโทรศัพท์จากท่านรองผู้อำนวยการวิทยาลัยพาณิชยการ ท่านหนึ่ง โทรมาปรึกษาว่า ท่านกำลังมีปัญหาเรื่องหาอาจารย์สอน English Program สำหรับนักศึกษา ปวช หลักสูตร 3 ปี แบ่งเป็น 2 แผนก

1. แผนกโรงแรม ประกอบด้วยวิชา

• English for Hotel Operation 40 ชั่วโมง
• Hotel Kitchen and Kitchen Equipment 30 ชั่วโมง
• Food and Beverage Services 40 ชั่วโมง
• Beverage and Mixing 30 ชั่วโมง
• Bakery 40 ชั่วโมง
• Art and Service 20 ชั่วโมง
• Hotel Front Office 30 ชั่วโมง

2. แผนกการท่องเที่ยว ประกอบด้วยวิชา

• Tourism Industry 30 ชั่วโมง
• North-Eastern Tourism Resources 30 ชั่วโมง
• Tour Guide 40 ชั่วโมง
• Tour Operation 40 ชั่วโมง
• Tourist Behavior 20 ชั่วโมง
• Marketing for Tourism 20 ชั่วโมง
• Southern Tourism Resource 30 ชั่วโมง

สอนเป็นภาษาอังกฤษทุกวิชา อาจารย์ที่มีอยู่ ถูกมหาวิทยาลัยดึงตัวไป จึงขอร้องให้ผมช่วยแนะนำหาอาจารย์ให้ด่วน

ผมฟังแล้วเป็นห่วงมากๆ เพราะต้องใช้อาจารย์ที่มีความรู้ในเรื่องของโรงแรม และการท่องเที่ยว แถมยังต้องสอนเป็นภาษาอังกฤษ แค่อย่างใดอย่างหนึ่งก็หาอาจารย์ที่มีคุณสมบัติที่จะสอนเด็กให้ได้รับความรู้จริงและนำไปใช้ในการทำงานได้ก็ยากแล้ว (สร้างปัญหาให้กับผู้ใหญ่และเด็ก)

นี่คือระบบการศึกษาของบ้านเรา ผู้หลักผู้ใหญ่ที่กำหนดนโยบาย ทำตามกระแส วันนี้ทุกหน่วยงานบ้าจี้เรื่องเปิดเสรีและเตรียมการพัฒนาทรัพยากรเพื่อรองรับการเปิดเสรีอาเซียน ต่างคิดว่าภาษาอังกฤษเป็นเรื่องสำคัญที่สุด จึงผลักดันให้เด็กไทยเน้นภาษาอังกฤษจะได้ทำให้แข่งขันได้ โดยไม่ได้มองปัจจัยอื่นๆประกอบ

ผมไม่ได้คัดค้านในการเริ่มมีโปรแกรมภาษาอังกฤษในวิชาชีพ แต่ต้องมีขั้นตอนและการเตรียมความพร้อมด้านครูอาจารย์และสถานศึกษา ตลอดจนการเตรียมตัวของเด็กก่อนที่จะกระโดดเข้ามาเรียน นอกเหนือจากนั้นยังมีเรื่องของค่าตอบแทนทั้งอาจารย์ผู้สอน และของเด็กเมื่อจบออกไป

กลุ้มจริงๆครับ กับการทำงานแบบผักชีโรยหน้าของระบบการศึกษาของไทย ขอให้ได้ทำ ผลจะเป็นอย่างไร ไม่ได้คำนึง ผู้กำหนดนโยบาย กำหนดตามที่คิดอยากให้เป็น ผู้ใต้บังคับบัญชาก็ต้องนำไปปฏิบัติ โดยไม่มีอาวุธ หรือให้การสนับสนุนใดๆทั้งสิ้น สร้างความกดดันและปัญหาให้กับผู้ใต้บังคับบัญชา

แนวทางการพัฒนาคนแบบนี้ ไม่ใช่การสร้างคนให้มีคุณภาพ แต่เป็นการทำแบบไร้ทิศทาง เสียงบประมาณและเวลา ทำให้ขาดคุณภาพ ไม่มีมาตราฐาน

อย่างไรก็ตามผมได้แจ้งไปทางเพื่อนๆที่อยู่ในเครือข่ายของผม ก็ได้รับการตอบรับกลับมา 3 ท่าน ทั้งสามท่านคุณภาพคับแก้ว เพียงแต่ไม่แน่ใจว่าท่านเหล่านั้นจะมีเวลาให้ได้เท่าไหร่ จะสามารถสอนได้ครบทุกวิชา และต่อเนื่องตลอดหลักสูตรได้หรือไม่

นี่แค่วิทยาลัยเดียว และถ้าวิทยาลัยพาณิชย์ทั้งหลายหันมาเปิดหลักสูตรภาษาอังกฤษให้กับนักศึกษา ปวช กันหลายๆโรงเรียน จะหาอาจารย์สอนได้จากที่ไหน เพราะแค่ภาษาไทยยังไม่สามารถหาอาจารย์ที่รู้จริงมาสอนได้เลย